Hamdânîler 905-1004 yılları arasında Musul, Halep ve el-Cezire bölgesinde hüküm sürmüş Abbasilere bağlı bir emirliktir. Bir dönem Diyarbakır'a da hâkim olmuşlardır. Bu tarihlerde İslam dünyasının kuzey sınırlarında yer alan bölge, çoğu kez başında İmparatorların bulunduğu Bizans ordularının saldırılarına uğramaktaydı.
Abbasi idaresinin zayıflaması sonucu içerde emirlerin ve komutanların birbirleriyle mücadele etmesini fırsat bilen Bizans orduları Hamdânîlerin idaresindeki Halep dâhil birçok Müslüman beldesine sürekli saldırılar düzenleyerek tahribatlar, yağmalar ve katliamlar gerçekleştirdiler.
Hamdânîler, bir taraftan iç rakipleri ile mücadele ederek hilafet merkezi Bağdat üzerinde hâkimiyet kurmaya çalışırken, diğer taraftan hüküm sürdükleri Musul-Halep hattını Bizans saldırılarına karşı korumak için yoğun bir mücadele verdiler. Aynı şekilde düzenledikleri askeri seferler ve gazalarla çoğu zaman savaşı Rum topraklarına taşıdılar.
Ayrıca Türklerin, Abbasi ordusunda görevli komutan ve askerlerle yavaş yavaş Abbasi yönetimi ve bölge üzerinde etkinlik sağlamaya, varlığını hissettirmeye başladığı bu dönem, İslam birliğini yeniden tesis edecek olan Selçukluların hâkimiyetine zemin hazırlayan bir zaman dilimi olarak da ön plana çıkmaktadır