Su Kitabı'nda 13-19. yüzyıllarda su vakfetme, vâkıflar, vakfedilen su türleri,
suyu insanlara ulaştırmak için inşa edilen (baca, bend, buzluk/karlık,
cameşuy-hane, çeşme, hamam, havuz, kanat, kariz, kastel, köprü, kubbe,
kuyu, maksem, musluk, sarnıç, savak, sebil-hane, su hazinesi, su kemeri, su
terazisi, şadırvan gibi) mimari yapılar, görevli kişiler, vakfiye terminolojisi
ortaya konmuştur.
Osmanlı su rüsum pulları görselleriyle tanıtılmıştır.
Patrona Halil isyanı sonrasında İstanbul hamam işletmeciliğine güvenlik
sebebiyle Sivaslı ve Tokatlılar getirilmişti. Kitapta Tokatlı hamam
işletmecileri, tellak ve natırlardan söz eden anlatılar
kaydedilmiştir.
Çeşmelerin kitabelerinde suya yapılan atışar; Su Kasidesi'nin 20 yüzyıldaki nazireleri, Ahmet
Haşim'in şiirinde suyun çağrışımları, Susuz Yaz öyküsü incelenmiştir. Türkçenin en eski
metinlerden günümüze su kelimesinin kullanım alanları, halk inanışlarında suyun kutsal
sayılması gibi bahsiler bu kitabın konusudur.